بگو کجایی؛ تاب دوری و هجران ندارم ای غم‌گسارم بر این کویر سینه‌ام دگر درمان ندارم گر باران نبارد از جوانی مانده این دل غم به سینه کرده منزل ترسم گر رخ ننمایی گردم ویرانه سرایی رحمی بر این زحمی کز فراق تو بر سینه دارم ای گل، نغمه‌ی بلبل شد خموش از غم بازآ بهارم مولا آجرک‌الله بقیة‌الله گرد شمع رویت، شیوه‌ی پروانه دارم؛ پروانه وارم سر به پایت می‌گذارم و پروا ندارم؛ من پروانه وارم از شمیم جان‌فزایت می‌رود دل در قفایت عشقت زد از سینه جوانه گشتم رسوای زمانه رویت، تاب گیسویت می‌کشد مارا در آرزویت این دل می‌زند محمل تا گذارد سر بر خاک کویت مولا آجرک‌الله بقیة‌الله